εξερημώνω

(AM ἐξερημῶ, -όω) [ερημώνω]

ερημώνω εντελώς, ρημάζω («πῶς ἄν οὖν μᾱλλον ἐξερημώσαιεν ἄνθρωποι οἶκον», Δημοσθ.)

αρχ.

1. εξολοθρεύω, αφανίζω («ἡμᾱς τ' ὀλέσθαι κἀξερημῶσαι γένος», Σοφ.)

2. (για στρατεύματα) εκκενώνω έναν τόπο, τόν αφήνω απροστάτευτο.